Η βιομηχανία κρατά την περιοχή ζωντανή, προσφέροντας πολλές καλές θέσεις εργασίας και μισθούς. Επενδύει στους εργαζομένους και τη συνεχή ανάπτυξή τους και παρέχει στους νέους σταθερή απασχόληση. Σε κάθε εθνική δυσκολία προσφέρει βοήθεια σε κάθε γωνιά της χώρας με υψηλό αίσθημα κοινωνικής ευθύνης. Συμβάλλει σημαντικά στα δημόσια έσοδα και δημιουργεί ευρύτερα πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα μέσω της αλληλεπίδρασης με άλλους τομείς της οικονομίας. Η ανάπτυξη ιδεών σε τομείς όπως το εμπόριο, οι υπηρεσίες, η εφοδιαστική αλυσίδα κ.λπ. είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη βιομηχανία. Τα προϊόντα που δημιουργεί με υψηλή αγοραία αξίας αποτελούν τη βάση για τις εξαγωγές και τη βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου. Στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης είναι πρωτοπόρος, εισάγει καινοτομίες και επενδύει, συχνά πριν από την υπόλοιπη οικονομία. Τέλος, ηγείται των προσπαθειών προς μια πράσινη μετάβαση και την κλιματική ουδετερότητα.

Μπορείτε να βρείτε την πλήρη έρευνας εδώ

Ωστόσο, η ανοδική τάση δεν έχει τελειώσει καθώς ο κλάδος αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις. Για να τα αντιμετωπίσει η Ελλάδα πρέπει να ανέβει σε υψηλότερο {επίπεδο} ανάπτυξης, με σχέδιο, τομές και μικρές επαναστάσεις.

Η συμβολή του κλάδου σε αριθμούς

– Η βιομηχανία αυξάνει τον αντίκτυπό της στην οικονομία. Παρήγαγε 14,4% του ΑΕΠ το 2022, από 13,2% το 2010. Ο ίδιος ο κλάδος παρήγαγε 10,3% του ΑΕΠ το 2022, από 8,9% το 2010.

– Ο κλάδος είναι πάνω από όλα άνθρωποι. Μετά το 2014 αύξησε την απασχόληση κατά 31%. Επί του παρόντος, 1 στους 4 εργαζόμενους απασχολείται σε βιομηχανική ή σχετική δραστηριότητα. Απασχολεί 3.500 ερευνητές πλήρους απασχόλησης, από 1.900 το 2011. Προσφέρει επίσης 32% υψηλότερους μέσους μισθούς σε σύγκριση με την υπόλοιπη οικονομία, τους υψηλότερους στην ΕΕ.

– Παράγει διεθνώς ανταγωνιστικά προϊόντα, καλύπτοντας το 90% των εξαγωγών αγαθών. Η συμβολή των βιομηχανικών εξαγωγών στο ΑΕΠ το 2022 έχει τριπλασιαστεί σε σύγκριση με το 2010 (23,6% έναντι 8%).

– Καινοτομεί διπλασιάζοντας τις δαπάνες για έρευνας και ανάπτυξη ιδεών τα τελευταία δέκα χρόνια.

– Παραμένει σημαντική πηγή επενδύσεων ύψους 22 δισεκατομμυρίων ευρώ. επενδύσεις από το 2010 σε μηχανολογικό και τεχνολογικό εξοπλισμό και 38 δισ. ευρώ σε συνολικές επενδύσεις. Κατά τη διάρκεια της δημοσιονομικής κρίσης συνεισέφερε το 22-25% των επενδύσεων και το μερίδιό της στο ΑΕΠ ήταν 12%.

– Οδηγεί τις προσπάθειες για έναν πράσινο μετασχηματισμό και την κλιματική ουδετερότητα, επενδύοντας στη μείωση των εκπομπών και στην αύξηση του αποτυπώματος ανανεώσιμων πηγών ενέργειας με {αποτέλεσμα} τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά πάνω από 40%, καθώς και στην προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών με οικολογικά χαρακτηριστικά.

– Έχει ισχυρούς δεσμούς με την υπόλοιπη οικονομία, δημιουργώντας σημαντικά πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα: για κάθε 1 ευρώ άμεσης συνεισφοράς στο ΑΕΠ, προστίθενται συνολικά 2,8 ευρώ στο ΑΕΠ. Επιπλέον, για κάθε νέα θέση εργασίας συνολικά, η απασχόληση στη χώρα αυξάνεται κατά 3,5 θέσεις εργασίας.

Μια ισχυρή και σύγχρονη βιομηχανία αντιμετωπίζει τις προκλήσεις του σήμερα

Τα τελευταία χρόνια, η αναπτυξιακή τάση της ελληνικής βιομηχανίας έχει επιτευχθεί σε συνθήκες μεγάλων προκλήσεων και κραδασμών. Καθώς η ενεργειακή κρίση επηρεάζει τις επιχειρήσεις έντασης ενέργειας, υπάρχει μια υπαρξιακή απειλή για τον μεταποιητικό τομέα της Ευρώπης. Μια απειλή που βαθαίνει ήδη υπάρχοντα διαρθρωτικά προβλήματα στην Ευρώπη (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας), όπου το κοστούς του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας παραμένει σημαντικά υψηλότερο από αυτό των ανταγωνιστών (ιδίως στις ΗΠΑ).

Μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για τη βιομηχανία στην ΕΕ (και στην Ελλάδα) δημιουργείται από τον παγκόσμιο επενδυτικό ανταγωνισμό. Τα σημαντικά επενδυτικά κίνητρα στις ΗΠΑ, σε συνδυασμό με τη σημαντική διαφορά στο ενεργειακό κοστούς και τη δραστική μείωση της γραφειοκρατίας, δημιουργούν συνθήκες για μαζική φυγή (κυρίως ενεργοβόρων) εταιρειών από την ΕΕ και πιθανότητα νέου κύματος αποβιομηχάνισης.

Αλλά οι προκλήσεις δεν σχετίζονται μόνο με το κοστούς. Αυτά είναι ποικίλα και περιλαμβάνουν την επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού, την αύξηση των επενδύσεων σε τεχνολογίες αιχμής, την αύξηση των εξαγωγών, την παραγωγική ανάπτυξη ιδεών μεσαίων και μικρών επιχειρήσεων, την ανάπτυξη ιδεών της ικανότητάς τους να καινοτομούν, την ενίσχυση της υψηλής ειδίκευσης και υψηλής τεχνολογίας εντατικής απασχόλησης, τη μετάβαση σε μηδενική οικονομία άνθρακα μέσω της προώθησης τόσο της κλειστής κυκλικής οικονομίας όσο και της εξοικονόμησης ενέργειας. Ταυτόχρονα, η εντατική ανάπτυξη ιδεών σύγχρονων γνώσεων και δεξιοτήτων με έμφαση στην παραγωγή και τη συστηματική ωρίμανση συνεργασιών μεταξύ επιχειρήσεων, πανεπιστημίων, ερευνητικών κέντρων και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων θα διαδραματίσει βασικό ρόλο τόσο για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων όσο και για την προοπτική της νέοι άνθρωποι.

Ο δρόμος για το 2030

Η ελληνική βιομηχανία εισέρχεται σε μια νέα εποχή όπου οι διαρθρωτικές αλλαγές μεταμορφώνουν τα διεθνή οικοσυστήματα παραγωγής και οι νέες, επιτακτικές προκλήσεις απαιτούν επιτακτικές απαντήσεις. Από τους δείκτες ΣΕΒ (Εδώ) δείχνει σημαντικές δυνατότητες επιτυχίας εάν αντιμετωπιστούν σημαντικές προκλήσεις. Υπό αυτό το πρίσμα, ο μεσοπρόθεσμος στόχος του 15% του ΑΕΠ για τη βιομηχανία και του 20% του ΑΕΠ για τη βιομηχανία είναι εφικτός. Και αυτό γιατί η θετική προοδευτικότητα των ευρωπαϊκών προσπαθειών για «επαναπατρισμό» μέρους της παραγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας στην Ευρώπη δημιουργεί και ευκαιρίες για τη χώρα που δεν μπορούν να χαθούν. Αυτά είναι ζητήματα κρίσιμης σημασίας καθώς ο δημόσιος διάλογος σε ευρωπαϊκό {επίπεδο} αρχίζει να αντιμετωπίζει νέα και πιεστικά διλήμματα στη διαμόρφωση της βιομηχανικής πολιτικής πέρα ​​από τη στρατηγική αυτονομία και την πράσινη μετάβαση.

Αλλά η ανάπτυξη ιδεών δεν είναι απεριόριστη. Για να αντιμετωπίσει προκλήσεις σύμφωνα με τις επιδόσεις της ΕΕ, η Ελλάδα πρέπει να «εντείνει» το σχέδιο, τις περικοπές και τις μικρές επαναστάσεις.

Προϋποθέσεις για τον κλάδο, ευκαιρίες μας

1. Επιχειρηματική ανάπτυξη ιδεών προς μεγαλύτερη δημιουργικότητα, εξωστρέφεια και διεθνή ανταγωνιστικότητα

2. Αύξηση επενδύσεων με υψηλή προστιθέμενη αξίας, εθνικής εμβέλειας και παραγωγή θέσεων εργασίας σε πράσινες ή ψηφιακές τεχνολογίες, τεχνολογίες που βελτιώνουν τις περιβαλλοντικές επιδόσεις, παραγωγή κρίσιμων πρώτων υλών για την ανεξαρτησία από τρίτες χώρες, προκειμένου να αποφευχθεί η αποβιομηχάνιση

3. Ενίσχυση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων στη διαδικασία του πράσινου μετασχηματισμού με τη διασφάλιση ανταγωνιστικών τιμών ενέργειας.

4. Εκσυγχρονισμός της αγοράς εργασίας και βήμα μπροστά στην ανάπτυξη ιδεών ταλέντων. Πρέπει να αντιμετωπιστεί η ποσοτική και ποιοτική έλλειψη εργαζομένων σε τεχνικά και άκρως εξειδικευμένα επαγγέλματα, ώστε, σε συνδυασμό με τη χρόνια γραφειοκρατική αγκυροβόληση στην αγοράστρια εργασίας, να μην μετατραπεί σε αναπτυξιακή λεωφόρο.

5. Ισότητα στην απασχόληση, χωρίς αποκλεισμούς με έμφαση στον πλούτο των ιδεών που φέρνει κάθε εργαζόμενος

6. Διαρθρωτική μείωση της γραφειοκρατίας. Η προσέλκυση επενδύσεων βασίζεται σε επιδοτήσεις, αλλά επιτυγχάνεται κάνοντας τις επιχειρήσεις να λειτουργούν πιο απλά. Δεν πρέπει να ψηφιστεί κανένας βιομηχανικός νόμος που προσθέτει γραφειοκρατία αντί να την αφαιρεί.

7. Έγκαιρη αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, που απαιτεί νέα λογική στο σχεδιασμό των υποδομών, αλλά και νέες διαδικασίες πολιτικής προστασίας και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών.