Σε εκτενές ρεπορτάζ από την Αθήνα, ο Στερν γράφει για τον αντίκτυπο της οικονομικής κρίσης στους πολίτες της Ελλάδας -τόσο οικονομικά όσο και ψυχολογικά.

Το λιμάνι του Πειραιά είναι μια πολυσύχναστη περιοχή, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες. Αν και οι περισσότεροι απλώς περνούν, «για περίπου τριάντα άτομα το λιμάνι είναι το σπίτι τους γιατί μένουν ανάμεσα στα εκδοτήρια εισιτηρίων και στις μαρίνες.

Στερν: Η οικονομική ανάπτυξη ιδεών στην Ελλάδα δεν είναι για όλους

[…] Κανείς δεν ξέρει πόσοι άστεγοι υπάρχουν στους δρόμους της Ελλάδας, μάλλον χιλιάδες. Σύμφωνα με τον Βαγγέλη Λυγνό του ανθρωπιστικού μη κερδοσκοπικού οργανισμού Emfasis, που υποστηρίζει περίπου 3.000 άστεγους, δεν υπάρχουν σχεδόν καταφύγια για αυτούς τους απελπισμένους ανθρώπους – η κυβέρνηση απλώς τους αγνοεί. Το να κλείνεις τα μάτια σου λύνει το προβληματισμός».

Όπως σημειώνει ο Stern, «η μαζική φτώχεια είναι το {αποτέλεσμα} της κρίσης του ευρώ. Από το 2010, η ελληνική οικονομία έχει καταρρεύσει, με {αποτέλεσμα} περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι να χάσουν τη δουλειά τους. […] Η κρίση έχει στερήσει από πολλούς την αξιοπρέπεια της αυτάρκειας. Ο Λυγνός λέει ότι είναι εύκολο να μείνεις άστεγος στην Ελλάδα: μια απόλυση, ένα σπασμένο πόδι, ένας θάνατος αγαπημένου προσώπου. Τότε πρέπει να βασιστείς στους δικούς σου πόρους γιατί δεν υπάρχει κρατικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας.

Περπατώντας στο λιμάνι, ο Λυγνός μιλάει με έναν πολύ αδυνατισμένο άνθρωπο που γνωρίζει χρόνια και πάσχει από διαβήτη και καρδιακά προβλήματα. Ωστόσο, δεν μπορεί να βρει γιατρό που θα του συνταγογραφούσε τα φάρμακα που χρειάζεται. Και μάλλον θα πεθάνει στον πάγκο του.

Η κρίση είχε και ψυχολογικές επιπτώσεις

Ωστόσο, η κρίση της προηγούμενης δεκαετίας είχε και σοβαρές ψυχολογικές επιπτώσεις, συνεχίζει ο Στερν. «Η Άννα Εμμανουηλίδου είναι ψυχοθεραπεύτρια στην Εθνική Κλινική Υγείας και Οικογένειας, έχει και δικό της ιατρείο. […] Πριν από την κρίση, οι άνθρωποι έρχονταν σε αυτήν γιατί δεν μπορούσαν να τακτοποιήσουν τη σχέσης ή τη δουλειά τους, λέει η Εμμανουηλίδου. Όμως σήμερα οι άνθρωποι έχουν άλλα προβλήματα, όπως προβλήματα με την αυτοεκτίμηση, δεν μπορούν να βρουν το νόημα της ζωής, διακατέχονται από έντονη απαισιοδοξία, μερικές φορές έχουν ακόμη και τάσεις αυτοκτονίας. Και όλα αυτά είναι πιο συνηθισμένα, ειδικά στους νέους. Κατά τη διάρκεια της κρίσης, πολλοί άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους και άρχισαν να υποφέρουν από κατάθλιψη».

Φυσικά, η κρίση δεν έπληξε μόνο τους φτωχότερους, αλλά και τη μεσαία τάξη, όπως ο 53χρονος γραφίστας Νίκος Λεοντόπουλος. «Το 2010 ο εργοδότης του είχε οικονομικά προβλήματα με {αποτέλεσμα} να μειωθεί ο μισθός του Λεοντόπουλου από 2.200 σε 500 ευρώ και λίγο αργότερα, μετά από 20 χρόνια δουλειάς, να μείνει άνεργος, χωρίς μισθό. Για να θρέψει την τετραμελή οικογένειά του, έβγαλε χρέη 20.000 ευρώ με τεράστια επιτόκια», αναφέρει ο Stern. Χάρη στον νόμο του 2015 για τους υπερχρεωμένους και μετά από δικαστικό αγώνα, «ο Λεοντόπουλος κατάφερε να περάσει δύο χρόνια χωρίς να χρωστάει ούτε ένα ευρώ και να ξανακάνει την ίδια δουλειά με πριν, παρόλο που βγάζει τα μισά χρήματα».

Όταν ρωτήθηκε ποιος έφταιγε για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, ο Λεοντόπουλος κατηγόρησε πρωτίστως τους Έλληνες πολιτικούς που έδιναν χρήματα σε γροθιές χωρίς να λαμβάνουν καμία προφύλαξη σε {περίπτωση} που τα πράγματα πήγαιναν στραβά στο μέλλον. Ωστόσο, πιστεύει ότι και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί φέρουν κάποια ευθύνη. «Μας άφησαν να πέσουμε σε παγίδα», λέει ο 53χρονος.

Ολλανδία: Άνοδος, αλλά όχι νίκη της ακροδεξιάς

Αν και οι πολίτες των περισσότερων κρατών μελών της ΕΕ θα ψηφίσουν την Κυριακή (9 Ιουνίου) στις ευρωεκλογές, οι Ολλανδοί έχουν ήδη ψηφίσει την Πέμπτη. Και παρόλο που τα επίσημα αποτελέσματα δεν αναμένονται μέχρι την Κυριακή, τα exit poll δείχνουν ότι το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμμα PVV του Geert Wilders βελτίωσε σημαντικά τα αποτελέσματά του σε σύγκριση με τις ευρωεκλογές του 2019, αλλά ήρθε στη δεύτερη θέση, πίσω από τον συνασπισμό των Εργατικών και την Πράσινη Αριστερά.

«Το κοκκινοπράσινο στρατόπεδο υφίσταται στην πραγματικότητα μικρές απώλειες, αλλά ταυτόχρονα, γενικά, φαίνεται ότι η συμμαχία των αριστερών δυνάμεων είναι αρκετά ισχυρή για να μπορέσει να κερδίσει τις εκλογές», σημειώνει η Tageszeitung, προσθέτοντας ωστόσο ότι Αυτό απέχει πολύ από το να είναι αξιοσημείωτο, δεδομένης της μεγαλύτερης επιρροής. Με άλλα λόγια, σε ένα πολιτικό τοπίο όπου κυριαρχούν οι συντηρητικοί και οι δεξιοί, μια προοδευτική συμμαχία πιθανότατα δεν μπορεί να πετύχει πολλά περισσότερα».

Η εφημερίδα του Βερολίνου εφιστά επίσης την προσοχή στο γεγονός ότι «περισσότεροι από τους μισούς πολίτες που ψήφισαν το PVV στις εθνικές εκλογές του Νοεμβρίου έμειναν στα σπίτια τους. Γιατί η Ευρώπη τους αδιαφορεί, γιατί απορρίπτουν την ΕΕ ή γιατί βλέπουν τις «Βρυξέλλες» ως κάποιου είδους επιβολή. Ωστόσο, το κόμμα φαίνεται να κερδίζει έξι ακόμη έδρες, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει λόγος για την άνοδο της δημοτικότητας του PVV».

«Πώς θα αντιμετωπίσει το ΕΛΚ με τα συντηρητικά και ακροδεξιά κόμματα;», αναρωτιέται τελικά η Ταζ, για να δώσει η ίδια απάντηση: «Αυτή η προσέγγιση έχει ήδη παρατηρηθεί τους τελευταίους μήνες, για παραδείγματα όταν η Γεωργία Μελόνι συνήψε συμφωνίες για τη σύσφιξη της μεταναστευτικής πολιτικής παράλληλα με χέρι με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν».

Πηγή: Deutsche Welle/ Επιμέλεια: Γιώργος Πασσάς