Διακανονισμοί με διαγραφές χρέους έως και 60% προσφέρονται ως μέρος ενός εξωδικαστικού μηχανισμού για διογκωμένα χρέη χιλιάδων οφειλετών που εμπλέκονται σε δάνεια που συνδέονται με το ελβετικό φράγκο.

Δεδομένου ότι οι πολυάριθμες και διάφορες άλλες νομικές ενέργειες και κινήσεις ελάφρυνσης του χρέους τους δεν έχουν μέχρι στιγμής αποφέρει αποτελέσματα, οι πιο «γενναίοι» (ή ίσως απελπισμένοι) από τους σχεδόν 100.000 δανειολήπτες της Ελβετίας έχουν καταφύγει στη επίλυση να δοκιμάσουν την τύχη τους σε μια πλατφόρμα όπως επίσης εξωδικαστική. . Για το ένα τρίτο των ανθρώπων που το δοκίμασαν, ο βελτιωμένος αλγόριθμος άνοιξε ένα «παράθυρο διαφυγής» προσφέροντας έναν διακανονισμό που περιελάμβανε διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, σύμφωνα με το «bs».

Αν και τα δάνεια αυτά «διαφημίζονταν» πριν από είκοσι περίπου χρόνια στην ελληνική αγοράστρια ως ιδιαίτερα ελκυστικά και ενδιαφέροντα (με επιτόκια δύο και τρεις φορές χαμηλότερα από τα ευρωπαϊκά τότε, αλλά και με τα σημερινά), αποδείχθηκε ότι απέκρυβαν ένα υψηλού κινδύνου σε σχέσης με τη μετατροπή του συνολικού χρέους από ελβετικά φράγκα σε ευρώ.

Από το 2009, αλλά και στα χρόνια της μεγάλης κρίσης, αυτά τα δάνεια αυξήθηκαν με αφάνταστους τρόπους, με {αποτέλεσμα} περισσότεροι από 100.000 δανειολήπτες που τα επέλεξαν και εγκλωβίστηκαν σε αυτά να οργανωθούν σε συλλόγους και να δώσουν κοινή μάχη, φτάνοντας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) προκειμένου να διαγραφεί ή να περιοριστεί η σπείρα του χρέους – αλλά χωρίς {αποτέλεσμα}.

Ελπίδα… από απελπισία

Μέχρι στιγμής, πάντως, ελάχιστοι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στο «εργαλείο» του εξωδικαστικού μηχανισμού. Μέχρι σήμερα, ο αριθμός των συμπληρωμένων αιτήσεων για χρέη από ελληνικές τράπεζες σε ελβετικά φράγκα, που έχουν υποβληθεί και διεκπεραιωθεί στην πλατφόρμα της Γραμματείας Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, δεν ξεπερνά τις τριακόσιες. Ωστόσο, από τις εκατό περίπου ρυθμίσεις που έχουν συναφθεί, σε ορισμένες περιπτώσεις η μείωση φτάνει το 50% ή το 60% της αναπροσαρμοσμένης (στην ονομαστική αξίας) οφειλής.

Για παραδείγματα, ένα αρχικό δάνειο 200.000 ευρώ, το οποίο αυξήθηκε σε 500.000 ευρώ όταν ο δανειολήπτης χρεοκόπησε, τώρα μειώνεται σε 200.000 ευρώ, Αντίθετα, ένα δάνειο 600.000 ευρώ, το οποίο, ακόμη και μετά από δεκαπέντε χρόνια δόσεων, έχει μειωθεί σε μόλις 480.000€, με βάση τα ευρήματα που δημιούργησε ο αλγόριθμος, μειώνεται στις 240.000 ευρώ.

Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό αυτής της λύσης είναι ότι μετά από εξωδικαστικό συμβιβασμό, το χρέος παύει να «αλλάζει» ως προς το συνάλλαγμα και «κλειδώνεται» σε ευρώ. Αυτό φαίνεται να αποτελεί {πλεονέκτημα} υπό τις τρέχουσες συνθήκες, αλλά θα μπορούσε ίσως να γίνει μειονέκτημα στην υποθετική {περίπτωση} ότι η συναλλαγματική ισοτιμία του ελβετικού φράγκου επρόκειτο να κινηθεί στο μέλλον σε αντίθετη κατεύθυνση από το {πλεονέκτημα} του δανειολήπτη, ακυρώνοντας έτσι κάθε όφελος που θα μπορούσε να αποκομίσει από η ανατίμησή του σε σχέσης με το ευρώ, πριν από το τέλος, μεταξύ άλλων 25 ή 30 χρόνια εξόφλησης του χρέους.

Για παραδείγματα: ένα αρχικό δάνειο 165.000 ελβετικών φράγκων το 2007 ισοδυναμούσε με δάνειο 100.000 ευρώ (με ισοτιμία 1,65). Αυτό σημαίνει ότι κάθε δανειολήπτης, δίνοντας 1.000 ευρώ, «διέγραφε» χρέος 1.650 φράγκων, δηλαδή το 1% του κεφαλαίου. Μετά το 2009, το ποσοστό αυτό μειώθηκε στο 1,2% ή και χαμηλότερα. Έτσι για 1.000 ευρώ «σβήστηκαν» από το χρέος μόνο 1.200 φράγκα. Ουσιαστικά, ο δανειολήπτης πλήρωσε 3.000 ευρώ (ή 3 δόσεις των 1.000 ευρώ) για να «αφαιρέσει» μια οφειλή που κανονικά θα «διαγραφόταν» με την εξόφληση των 2.000 ευρώ (2 δόσεις). Με αυτόν τον τρόπο «χρεώθηκε» με 50% περισσότερες δόσεις από αυτές που είχε συμφωνήσει και υπολογίσει (π.χ. 300 αντί για 200).

Ένα νόμισμα με δύο όψεις

Η ρύθμιση φαίνεται να είναι προσαρμοσμένη στα μέτρα σας και γίνεται υποχρεωτικά αποδεκτή από τις τράπεζες, ειδικά για όσους έγιναν ευάλωτοι ή έχασαν τις δουλειές και τα περιουσιακά τους στοιχεία τα χρόνια της κρίσης, προσφέροντας (δυνητικά) ακόμη μεγαλύτερη μείωση της αξίας έως και 80%.

Αν και τέτοιες λύσεις δίνουν ανάσα σε όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκης, είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι δανειολήπτες δεν είναι ικανοποιημένοι με αυτές.

Όπως δείχνουν τα στοιχεία του «bs», ένας στους τρεις δανειολήπτες ελβετικού φράγκου θα μπορούσε να λάβει προσφοράς διακανονισμού με μείωση χρέους άνω του 5% (ή ακόμα και 30% έως 50% ή 60%), αλλά οι υπόλοιποι δύο στους τρεις που έχουν επωφελήθηκαν ήδη από την εξώδικη συνδρομή, η περικοπή ήταν μηδενική ή ελάχιστη (έως 5%).

Το «μυστικό» είναι ότι όσοι είχαν διαγραφεί επιτυχώς το χρέος τους μπόρεσαν να αποδείξουν ότι το υπόλοιπο του συνόλου του ενεργητικού τους δεν επαρκούσε για να καλύψει τις πρόσθετες απαιτήσεις της τράπεζας για το δάνειο. Αυτό επιβάλλει και η ευρωπαϊκή αρχή της «μη επιδείνωσης» της κατάστασης του πιστωτή μετά τον διακανονισμό σε σύγκριση με το τι θα έπαιρνε αν δημοπρατούσε τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη.

Αυτό εξηγεί εν μέρει γιατί πολλοί οφειλέτες φράγκων δεν προχώρησαν καν σε εξώδικη διαδικασία. Η βασική προϋπόθεση για να ζητήσουν κούρεμα είναι να συμφωνήσουν εκ των προτέρων να αποκαλύψουν όλα τα περιουσιακά τους στοιχεία. Σε πολλές περιπτώσεις όμως προτιμούν να τα κρύβουν από τις τράπεζες είτε από φόβο μήπως αφαιρεθούν επειδή το χρέος έγινε υπερβολικό και απαιτητό είτε επειδή συγκεκριμένα δάνεια προωθήθηκαν ως «προνομιακά» τραπεζικά προϊόντα και για πολλούς «μεγάλα πελάτες”. “τράπεζες που κατέχουν πολλά ακίνητα, επομένως ο εξωδικαστικός αλγόριθμος δεν τους κόβει επειδή καθορίζει ότι έχουν περιουσιακά στοιχεία που μπορούν να καλύψουν το χρέος εάν ρευστοποιήσουν μέρος του – κάτι που προσπαθούν να αποφύγουν ως οφειλέτες.

Και όσοι συμφώνησαν στη συμφωνία έχουν λόγους να είναι δυσαρεστημένοι, γιατί πολλοί έχουν ήδη πληρώσει πολλές επιπλέον δόσεις και δεκάδες χιλιάδες ευρώ περισσότερα τα τελευταία 15 χρόνια, και ό,τι πλήρωσαν θα πρέπει τώρα να αποδεσμευτεί πλήρως. Ωστόσο, το χρέος μετά το κούρεμα μοιάζει σαν να παρέμεινε το ίδιο με το αρχικό.

Ειδικά όμως αν εκτός από κούρεμα ο δανειολήπτης λάβει και παράταση αποπληρωμής, το χρέος διογκώνεται ξανά με πρόσθετους τόκους. Στα επόμενα τρία χρόνια αποπληρωμής, το «κομμένο» υπόλοιπο θα επιβαρύνεται και με σταθερό επιτόκιο 3%. Ενώ το επιτόκιο που προσφέρουν τα εξωδικαστικά είναι σημαντικά χαμηλότερο από τα τρέχοντα ευρωπαϊκά επιτόκια (σχεδόν το μισό από το περίπου 5% που χρεώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι με κυμαινόμενο δάνειο ευρώ σήμερα), είναι… 50% πιο «αλμυρό» από το σημερινό επιτόκιο της Ελβετίας, που τους επιβάρυνε με χρέη μέχρι τώρα.