Αλλάζουν –για άλλη μια φορά– όσα γνωρίζαμε για τον τρόπο διεξαγωγής των φορολογικών ελέγχων. Το σχέδιο φορολογικού νόμου, το οποίο περιλαμβάνει νέο φορολογικό κώδικα δεοντολογίας και αποτελεί αντικείμενο δημόσιας διαβούλευσης, εισάγει ελέγχους με κάμερες, νέες μεθόδους φορολογίας, «συντηρητική κατάσχεση» και νέο περιοριστικό πλαίσιο. Εξηγεί επίσης πολλές έννοιες που μέχρι στιγμής ήταν ασαφείς στη διαδικασία των επιθεωρήσεων και των επανελέγχων. Παράλληλα, προβλέπει μόνιμη ικανότητα μείωσης του χρέους έως και 80% υπό προϋποθέσεις και εφόσον αναγνωριστούν από τους οφειλέτες. Ειδικότερα, με τις διατάξεις της νέας φορολογικής πράξης για νέο είδος ελέγχου από την εφορία προβλέπονται τα εξής:

Είδος επιθεώρησης: Επεξηγούνται οι έννοιες της μερικής, πλήρους, επιτόπιας ή εξ αποστάσεως επιθεώρησης. Διενεργείται μερικός έλεγχος για επιμέρους φορολογικά θέματα ή αντικείμενο φόρου, τέλους ή εισφοράς, για μία ή περισσότερες φορολογικές περιόδους ή μία ή περισσότερες φορολογικές χρήσεις. Ολοκληρώθηκε ο έλεγχος όλων των ουσιωδών συναλλαγών που σχετίζονται με έναν ή περισσότερους φόρους ή ένα ή περισσότερα φορολογικά στοιχεία, εισφορές ή εισφορές, για μία ή περισσότερες φορολογικές χρήσεις, διοικητικές περιόδους ή φορολογικά θέματα. Οι μερικοί και οι πλήρεις έλεγχοι είναι οριστικοί.

Εξ αποστάσεως έλεγχοι: Οι φορολογικοί έλεγχοι διενεργούνται στην έδρα του φορολογούμενου (επιτόπιος έλεγχος) ή σε άλλο μέρος όπου ο φορολογούμενος παρέχει στοιχεία (απομακρυσμένος έλεγχος).

Κάμερες: Ο νέος κώδικας προβλέπει συγκεκριμένα τη χρήση καμερών από ελεγκτές. Ειδικότερα, ορίζεται ότι οι επιθεωρήσεις της ΑΑΔΕ Ράμπο, εκτός των εγκαταστάσεων εξυπηρέτησης τους, συμπεριλαμβανομένων των επιτόπιων ελέγχων, καθώς και οι συναλλαγές τους με φορολογούμενους εντός αυτών ή μέσω του τηλεπικοινωνιακού συστήματος, καταγράφονται με ηχογραφημένα ή οπτικοακουστικά συστήματα. Η ΑΑΔΕ έχει οριστεί να επεξεργάζεται τα δεδομένα και να αποθηκεύει το ηχογραφημένο οπτικοακουστικό υλικό για χρονικό διάστημα που αντιστοιχεί στην παραγραφή. Αυτό το υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τη Φορολογική Διοίκηση και τους φορολογούμενους που αποκτούν πρόσβαση σε αυτό κατόπιν αιτήματός τους.

Διάρκεια ελέγχου: Ως ανώτατη προθεσμία για την ολοκλήρωση φορολογικού ελέγχου ορίζεται κατά κανόνα 1 έτος από την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου, με ικανότητα παράτασής της κατά 6 μήνες εάν έχει εν τω μεταξύ ξεκινήσει ο έλεγχος και κατά άλλους 6 μήνες. ώστε ο έλεγχος να ολοκληρωθεί εντός αυτού του χρονικού διαστήματος.

Επαναληπτικοί έλεγχοι: Αυτό το σημαντικό σημείο είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον επειδή δεν μπορείτε να ελέγξετε κάποιον για δεύτερη φορά αφού έχει ήδη ελεγχθεί, εκτός εάν έρθουν στο φως νέες πληροφορίες. Σύμφωνα με τον νέο κώδικα, δεν μπορεί να εκδοθεί νέα εντολή μερικού ελέγχου για τον ίδιο φορολογούμενο που καλύπτει την περίοδο και το είδος του ελέγχου που είχε ήδη υποβληθεί σε μερικό ή πλήρη έλεγχο στο παρελθόν, εκτός εάν προκύψουν νέα στοιχεία που δεν μπορούσαν να είναι γνωστά. στις φορολογικές αρχές κατά τον προηγούμενο έλεγχο.

Σημείωση: Τα νέα στοιχεία δεν λαμβάνονται υπόψη:

α) πάσης φύσεως φορολογικές δηλώσεις φορολογουμένων,

β) στοιχεία για την κατάσταση ή τις κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών του φορολογούμενου στη χώρα,

γ) λογιστικά έγγραφα (βιβλία και στοιχεία) του φορολογούμενου.

Επιπλέον, η ΑΑΔΕ δεν μπορεί να επαληθεύσει εκ νέου, στο πλαίσιο πλήρους ελέγχου, στοιχεία που έχουν υποβληθεί σε μερικό έλεγχο στο παρελθόν, εκτός εάν συντρέχουν απολύτως εξαιρετικές περιστάσεις και μετά από συγκεκριμένη και λεπτομερή αιτιολόγηση. Η φορολογική διοίκηση έχει δικαίωμα επανέλεγχου μετά από πλήρη ή μερικό έλεγχο ΜΟΝΟ εάν από νέα στοιχεία προκύπτει ότι η φορολογική οφειλή υπερβαίνει το ποσό που καθορίστηκε μετά τον αρχικό έλεγχο.

Παραγραφή: Η κοινοποίηση των δραστηριοτήτων προσδιορισμού φόρου πρέπει να γίνεται εντός της πενταετούς παραγραφής. Μέχρι τώρα αρκούσε η πράξη να εκδόθηκε μόνο μέσα σε πέντε χρόνια και από εκεί και πέρα ​​έπρεπε να δηλωθεί και στον φορολογούμενο.

Προσωρινός προσδιορισμός φόρου: Η ικανότητα προσωρινού προσδιορισμού φόρου καθιερώνεται σε περιπτώσεις όπου υπάρχει συνδυασμός κριτηρίων που υποδηλώνουν άμεσο και άμεσο κίνδυνο φοροδιαφυγής (π.χ. νεοσύστατες εποχιακές επιχειρήσεις ή όταν υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις ότι ο φορολογούμενος σκοπεύει να εγκαταλείψει τη χώρα Επί του παρόντος, η διάταξη που ισχύει για τον προληπτικό προσδιορισμό του φόρου, αλλά στην πράξη δεν εφαρμόζεται καθώς ισχύει μόνο για περιπτώσεις όπου υπάρχουν στοιχεία φυγής από τη χώρα. Συχνά παρατηρείται ότι οι νεοσύστατες εποχιακές επιχειρήσεις λειτουργούν για μικρό χρονικό διάστημα και κλείνουν μια νύχτα χωρίς να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ φόρο.

Εξώδικο με ελάφρυνση από 20% έως 80% των προσαυξήσεων: Ικανότητα αναγνώρισης της ύπαρξης και του ύψους της κύριας οφειλής του φορολογούμενου σε διάφορα στάδια (μετά την κοινοποίηση της εντολής ελέγχου και πριν από την πρώτη ακρόαση, καταγγελία σε το αρμόδιο διοικητικό δικαστήριο) και έτσι να μειώσει τις προσαυξήσεις που του επιβλήθηκαν και τα πρόστιμα με ποσοστό που κυμαίνεται από 20% έως 80%.

Η παραπάνω επιλογής θα εφαρμοστεί μετά την υποβολή δήλωσης από τον φορολογούμενο και εντός της προθεσμίας για την υποβολή προσφυγής στα ΔΕΔ ή προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια (εντός 30 ή 60 ημερών αντίστοιχα).

«Συντηρητικές κατασχέσεις»: Όταν η εφορία κρίνει ότι υπάρχει κίνδυνος μη είσπραξης απαιτήσεων, μπορεί να προχωρήσει σε… είσπραξη οφειλών, δηλαδή σε κατασχέσεις από τον οφειλέτη ή άλλους πληρωτές. Όπως αναφέρεται στη σχετική διάταξη, «η φορολογική διοίκηση, προκειμένου να διασφαλίσει την είσπραξη των φόρων, δύναται επομένως, σε επείγουσες περιπτώσεις ή για να αποτραπεί άμεσος κίνδυνος είσπραξης φόρων, να κινήσει διαδικασία πριν από τη λήξη της προθεσμίας καταβολής του φόρου οφειλών και χωρίς δικαστική απόφασης, για την επιβολή προληπτικής κατάσχεσης κινητής, ακίνητης περιουσίας, δικαιωμάτων ιδιοκτησίας επ’ αυτών, αξιώσεων και γενικά όλων των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη κράτους, ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται στα χέρια του ή σε χέρια τρίτου.

Επιπλέον, εάν η φορολογική διοίκηση διαπιστώσει παράλειψη επιστροφής, ανακριβή δήλωση, παρακράτηση, έκπτωση ή παρακράτηση ΦΠΑ, φόρου κύκλου εργασιών, φόρου ασφαλίστρων, παρακρατηθέντων, τεκμαρτών φόρων, εισφορών και εισφορών για μη καταβολή στο Δημόσιο συνολικά περισσότερων άνω των 150.000 ευρώ, καθώς και η είσπραξη της επιστροφής των προαναφερθέντων φόρων μετά από παραπλάνηση της φορολογικής διοίκησης με την επίδειξη ψευδών γεγονότων ως αληθή ή με ανέντιμη απόκρυψη ή απόκρυψη γεγονότων, μπορεί, βάσει ειδικού πρωτοκόλλου ελέγχου, να επιβάλει στον φορολογούμενο προληπτικά μέτρα ή μέτρα που διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον άμεσου και επείγοντος χαρακτήρα.