Ο μόνιμος πληθυσμός της χώρας υπολογίζεται σε 10.413.982 άτομα (5.090.591 άνδρες και 5.323.391 γυναίκες) την 1η Ιανουαρίου φέτος, που σημαίνει μείωση 0,5% σε σύγκριση με τον αντίστοιχο πληθυσμό την 1η Ιανουαρίου 2022 που ήταν 10.461.627 άτομα.

Αυτό προκύπτει από την έρευνας της ΕΛΣΤΑΤ για τον εκτιμώμενο αριθμό του μόνιμου πληθυσμού της χώρας (με βάση τα ετήσια στοιχεία της Φυσικής Πληθυσμιακής Κίνησης το 2022) και τις εκτιμήσεις των ετήσιων μεταναστευτικών ροών το 2022 (εισερχόμενες και εξερχόμενες μεταναστεύσεις).

ΕΕ: Ο πληθυσμός της ΕΕ έχει συρρικνωθεί κατά 265.000 άτομα. Πόσο έχει πέσει η Ελλάδα;

Η μείωση κατά 0,5% στον αριθμό του μόνιμου πληθυσμού είναι {αποτέλεσμα} της φυσικής μείωσης του πληθυσμού, που ανήλθε σε 64.000 άτομα (75.921 γεννήσεις έναντι 139.921 θανάτων του πληθυσμού που ζει στην επικράτεια της Ελλάδας) και της καθαρής μετανάστευσης που υπολογίζεται σε 16.355 άτομα ( θετικό ισοζύγιο).

Ο πληθυσμός ηλικίας 0-14 ετών αποτελούσε το 13,4% του συνολικού πληθυσμού, έναντι 63,7% του πληθυσμού ηλικίας 15-64 ετών και 22,9% ηλικίας 65 ετών και άνω.

Ο δείκτης γήρανσης (πληθυσμός ηλικίας 65 ετών και άνω σε σύγκριση με πληθυσμό ηλικίας 0-14 ετών) ήταν 171,8.

Η καθαρή μετανάστευση υπολογίζεται σε 16.355 άτομα, αντιπροσωπεύοντας τη διαφορά μεταξύ 96.662 εισερχόμενων και 80.307 εξερχόμενων μεταναστών.

Το 2021, η καθαρή μετανάστευση υπολογίστηκε σε -22.476 άτομα (57.120 εισερχόμενοι και 79.596 εξερχόμενοι μετανάστες).

Να σημειωθεί ότι στα δεδομένα εισερχόμενης μετανάστευσης περιλαμβάνονται και άτομα που βρίσκονταν στη χώρα την 1η Ιανουαρίου 2023 και αναζητούσαν διεθνή ή προσωρινή προστασία.

Ορυχεία

Γεγονός είναι ότι τα δημογραφικά προβλήματα της Ελλάδας είναι μια ωρολογιακή βόμβα που χτυπά τα θεμέλια της κοινωνίας και ταυτόχρονα βλάπτει την οικονομική ανάπτυξη ιδεών της χώρας.

Σύμφωνα με την ανάλυση κειμένου της Eurobank, η δημογραφία προσθέτει μια σειρά από μακροοικονομικές μεταβλητές στην οικονομία και φυσικά στην αγοράστρια εργασίας, καθώς και στον πραγματικό ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

Όπως σημειώνει στην ανάλυσή του:

1. Η τρέχουσα μείωση του πληθυσμού (-0,4% σε ετήσια βάση το 9μηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου 2023), η οποία έχει αρνητικό αντίκτυπο στο ΑΕΠ ως {αποτέλεσμα} της συρρίκνωσης των διαθέσιμων πόρων του συντελεστή παραγωγής εργασίας, μπορεί να είναι επιβραδύνθηκε βραχυπρόθεσμα αντιστρέφοντας την καθαρή εκροή ανθρώπινου κεφαλαίου (brain drain) στην καθαρή εισροή ανθρώπινου κεφαλαίου (brain gain) με ευνοϊκές συνέπειες και στη συνιστώσα της παραγωγικότητας της εργασίας.

2. Αύξηση της συμμετοχής του πληθυσμού στην αγοράστρια εργασίας (π.χ. με αύξηση της συμμετοχής γυναικών και νέων στην αγοράστρια εργασίας) και περαιτέρω μείωση του ποσοστού ανεργίας, η οποία όμως θα πρέπει να συνοδεύεται από μείωση του φυσικού ποσοστού ανεργίας (διαρθρωτική ανεργία), ώστε να μην δημιουργηθεί ισχυρή πληθωριστική πίεση, μεσοπρόθεσμα μπορούν να αντισταθμίσουν τον αντίκτυπο της μείωσης του πληθυσμού στο ΑΕΠ. Αυτό δείχνει ότι για μερικά χρόνια, αλλά όχι για πολλά χρόνια, ο ρυθμός παραγωγικότητας της εργασίας στην Ελλάδα μπορεί να έχει θετική επίδραση στον πραγματικό ρυθμό ανάπτυξης, καθώς υπάρχει η ικανότητα περαιτέρω αύξησης του ποσοστού συμμετοχής του πληθυσμού στο εργατικό {δυναμικό} (υστερεί ο μέσος όρος της ζώνης του ευρώ) και περαιτέρω μείωση του ποσοστού ανεργίας (πάνω από τον μέσο όρο της ζώνης του ευρώ) μέσω κατάλληλων πολιτικών, κυρίως στον τομέα των επενδύσεων και των μεταρρυθμίσεων.

3. Μακροπρόθεσμα, οι οικονομικές επιδόσεις της Ελλάδας (και αλλού) αντιμετωπίζουν σημαντικούς περιορισμούς που προκύπτουν από το τρέχον δημογραφικό προβληματισμός (χαμηλό ποσοστό γεννήσεων και γήρανση της κοινωνίας), το οποίο έχει αρνητικό αντίκτυπο στη δυναμική της δυνητικής ανάπτυξης. Ο ρυθμός μεταβολής της απασχόλησης έλκεται από το ρυθμό μεταβολής του πληθυσμού και, μακροπρόθεσμα, είναι ίσος με αυτόν.

Οι κατάλληλες πολιτικές (π.χ. κίνητρα για την αύξηση του ποσοστού γεννήσεων) θα πρέπει να εφαρμοστούν σήμερα για να αμβλυνθεί το προβληματισμός στο μέλλον. Με τη ικανότητα και τη μείωση του ποσοστού ανεργίας, ο μόνος παράγοντας που μπορεί να αντισταθμίσει τις οικονομικές επιπτώσεις του τρέχοντος δημογραφικού προβλήματος είναι η αύξηση στην παραγωγικότητα της εργασίας. Αυτή η συνιστώσα μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο στη δυναμική της ανάπτυξης και μεσοπρόθεσμα, καθώς υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες για ενίσχυση των επενδύσεων, ιδίως σε μεταποιητικούς τομείς υψηλής προστιθέμενης αξίας, βελτίωση της ποιότητας των ιδρυμάτων και υιοθέτηση νέων τεχνολογιών, δηλαδή παράγοντες που αυξάνουν την παραγωγικότητα της εργασίας .